Yaşadığı ülkede, yaşadığı il veya ilçede gelişen olayları objektif olarak takip etmek, toplumu bilgilendirmek gerçek gazetecilerin asli görevidir. Konu edilmeyen, gündeme taşınmayan her sorun gerekli ilgiyi görmez ise unutulur gider.
 
Bugünkü köşemi Tarsus’un amatör futbol kulüplerine ayırmayı uygun gördüğüm için Tarsus futbolundan ve amatör futbol kulüplerden söz edeceğim. İşlerin doğru gidip gitmediğine şöyle bir bakmamız gerekiyor.
 
1970’li yıllardan itibaren baktığımızda o yıllarda Tarsus’ta sadece ve sadece tek bir saha vardı. Şimdi ki Kültür Merkezi’nin bulunduğu yer, tüm amatör ve gayrifedere kulüplerimizin yükünü çekerdi. Orası amatör futbol kulüplerimizin bir ölçüde karargahıydı. 3-5 futbol topu olan kulüplerimize gıptayla bakılırdı. İmkansızlıklar had safhadaydı. Her konuda imkansızlıklar yaşanıyordu ama Tarsus İdmanyurdu’nda Tarsuslu futbolcu sorunu kesinlikle yaşanmıyordu. Tarsus İdmanyurdu sahaya çıktığında en az 6-7 Tarsuslu futbolcuyu görebiliyorduk. Hem de büyük bir gururla.
 
Tüm imkansızlıkların fazlasıyla var olduğu o yıllarda 6-7 Tarsuslu insanımızın ilk 11’de yer alması, herkesin gıptayla baktığı bir tabloydu. Haklı bir gurur kaynağıydı.
 
Son 50 yılın özetini çıkartacak olursak neler görüyoruz neler. 1970’li yıllarda Tarsus gençliği bir tek sahaya mahkum olmuş vaziyetteydi. Kültür Merkezinin bulunduğu yerdeki sahaya. Yazın toz bulutlarıyla kışın ise balçık çamurla kaplanırdı. Ama saha tam gün dolardı. Dediğim gibi 3-5 futbol topu olan takım sayısı çok nadirdi. Bugün ise her topçunun ayağında bir futbol topu olduğunu görebiliyoruz. Saha sayısı ise mükemmel. Her semtte bir çim saha olduğunu rahatlıkla söyleyebiliriz. Halı sahalar ise işin cabası. Üstelik geride kalan o yıllarda Tarsus’un nüfusu 140-150 bin iken bugün ise 400 bine dayanmış vaziyette. Ama nedendir bilinmez Tarsus İdmanyurdu’nun formasını giyen oyuncu sayısı oldukça az.
 
Merhum Erkut Kuzeymanlı yılları hatırlayınca daha da üzülüyor insan. 1982 yılında Tarsus İdmanyurdu’nun başına geçen Erkut Kuzeyman “Bu yıl ligde kalalım, seneye bu takımı şampiyon yapıp 1. lige çıkartacağım” demişti. Ama ne olduysa oldu ve Tarsus İdmanyurdu aynı yıl 2 gol averajla amatör kümeye düştü. Çünkü 3. lig yoktu. Tarsuslu futbolcu sayısı çok fazlaydı. Daha sonra Türkiye Amatör Küme Futbol Ligi Şampiyonu olarak 2. Türkiye ligine dönen Tarsus İdmanyurdu’nda biran da ibre yükseldi. Galatasaray’dan Fettah, Kınalı Mustafa, Birol, Rauf, Rıza ve Çeloviç’i, ayrıca kaleci İrfanoviç ve Çiliç’i kadrosuna katan Tarsus, bir anda Türkiye gündemine oturuverdi. Saydığım bu futbolcu kadrosunda dahi Memik, Süleyman, Yasin direk oyuncu kadrosunda yer alıyorlardı.
 
*          *          *
 
Son paragrafta yazdıklarım 50 yıl önce değilse de 35 -36 yıl önce yaşanmış hadiselerdi. O dönemlerde çimle kaplı semt sahaları yoktu ama Tarsus gençliğinde inanç vardı, azim vardı. Bir yerlere gelebilme çabası vardı. Bugüne baktığımızda futbolcu olunabilme adına Tarsus’ta her şey var ama nedense bir tek topçu yok! Çünkü inanç yok!
 
Tarsus kenti, 1970’li yıllarda Tarsus İdmanyurdu’nu 3. ligde açık ara puanla şampiyon yapan Kerim Yaman’ı, Tarsuslulara unutamayacakları heyecanlı yılları yaşatan Erkut Kuzeyman’ı unutursa gerçekten büyük haksızlık etmiş olur. O yıllar Tarsus futbolu adına gerçekten çok güzel yıllardı. Mükemmel yıllardı.
 
Tarsus İdmanyurdu sahaya çıktığında en az yarısının Tarsuslu gençlerden olması gerektiğini düşünüyorum. Tabi bu inançla olur, sistemli çalışmayla olur. Bugün için böyle bir tablonun olduğunu söyleyebilmek mümkün değildir.
 
TİY’nin her yıl 10-15 futbolcu transfer ederek bir yerlere varması da mümkün değildir.
 
Herkes şapkasını önüne koyup düşünmeli.
 

Mehmet Can BULUT

mehmetcan@tarsusakdeniz.com